Projecten
Een architectonisch ontwerp voor Park Paardenveld te Utrecht, die je midden in de stad laat onderdompelen in de geluiden van de natuur.
Een ruimte op je pad waar je even volledig de natuur in wordt getrokken, weg van de drukte en het lawaai.
Door de ruimte zo te ontwerpen dat het verhoogde landschap het omgevingslawaai absorbeert en de binnenste laag de bestaande natuurgeluiden versterkt, kom je in een oase van natuurklanken terecht.
Hiermee gun ik je als bezoeker een moment van rust in de drukte van de stad, en tegelijk een bewustwording van de wonderen van de natuur om ons heen.
Door gebruik te maken van mycelium als bouwmateriaal kan deze hut/woning na jaren gebruik weer opgenomen worden door de natuur. Met deze hut wil ik bewustwording creëren van een groot maatschappelijk probleem, de opwarming van de aarde. En hiermee laten zien dat onder andere schimmels een onuitputtelijke bron zijn om in de toekomst mee te bouwen.
Mijn fascinatie voor schimmels is tijdens dit project ontstaan. Ik heb mij laten inspireren door de groei van schimmels en heb hier de vorm van de hut op gebaseerd.
Mijn ideale woonruimte bevindt zich midden in de natuur, ver buiten de stad. Deze woonruimte kenmerkt zich door zijn organische vorm, gebaseerd op de sporen van een oesterzwam. Een middel waarmee het zich identificeert. En dat is precies waar een ideale woonruimte voor mij kenmerkend aan is. Eigenheid en identiteit: een plek waar mijn eigen sporen zichtbaar worden.
Door de verschillende lagen ontstaan er ruimtes die naast bescherming, tegelijkertijd een gevoel van lucht en ruimte geven. Gedurende de dag ontstaat er een spel van licht in de ruimte. Spores, de ideale woonruimte voor ontmoetingen en waar ik mijzelf terug kan trekken.
Ommezwaai is een object dat zowel samenbrengt als educatief is. De vorm is gemaakt van oude kasonderdelen, die vroeger in Leidsche Rijn, Utrecht stonden.
Het hergebruik staat voor een soort revolutie, een Ommezwaai.
Natuur brengt ons samen, Ommezwaai zorgt voor nieuwe banden, betere communicatie en begrip voor natuur en elkaar, nu en in andere generaties.
Met dit project, dat ik in samenwerking met 4 medestudenten heb ontworpen, doelen wij op basisschool kinderen. Hiermee kunnen wij eventuele maatschappelijke problemen bij de wortels aanpakken. Denk aan miscommunicatie en het grote CO2 probleem.
Ommezwaai bestaat uit 3 educatieve onderdelen:
- Blotenvoetenpad, voor de jongsten om in aanraking te komen met verschillende texturen, structuren, vormen en materialen.
- Oerplanten (mossen), de verwerking van oerplanten uit het lesprogramma ‘natuur’.
- Moestuinen, voor de oudere groepen om te leren omgaan en verzorgen van planten.
De Dansgloed komt in de Soesterduinen te staan. Een magisch podium dat door middel van bioluminescente algen ‘s nachts oplicht door de bewegingen van de bezoeker. Het architectonische skelet is opgebouwd uit tubulaire fotobioreactoren waarin zich algen bevinden. Deze algen halen overdag energie uit de zon door middel van fotosynthese. Deze energie wordt vervolgens gebruikt voor elektriciteit wanneer het podium wordt gebruikt. Met dit podium wil ik mensen door middel van een magische ervaring bewust maken van de energie die we uit de natuur kunnen halen.
Vita Domus is de woning die ik voor herman de vries heb ontworpen.
Het is een flexibel ontwerp waarvan de body van het huis bestaat uit een organische vorm gemaakt van glas. Daar omheen bevinden zich draaibare wanden die herman kan positioneren naar wens.
Op deze manier kan herman zijn eigen 'atelier' ruimtes in de natuur creëren. Waardoor, naast de diverse zichtlijnen, afgewisseld kan worden in privé en open ruimtes.
Naast de glazen body van de woning zijn de wanden en het dak van walnoten hout gemaakt en ligt er een licht betonnen vloer in de woning. De keuze voor 3 verschillende materialen incl. de glazen body zorgt voor een minimalistische uitstraling en verbinding met de natuur.